дробязь, але прыемна October 22, 2006

http://zmila.livejournal.com/444368.html

памятаю, Янка некаљкі разоў дасылала "ліст шчасьця" • звычайна я такія рэчы не зважаю, але ў гэтым выпадку было дужа прыемна, што я тады патрапіў у сьпіс 4-5 выбраных чалавекаў, каму яна жадае шчасьця

таксама пагрэла сэрца, што Янка ня тољкі чытае мае допісы, але і часам зазірае ў каменты, якія мне пішуць

а самай добрай радасьцю было, што яна пагадзілася схадзіць з мной кудысьці ў рэстарацыю паабедаць • панятна, што ў яе шмат важных спраў, а потым у яе ня будзе часу, а затым яна будзе занятая ці ня зможа • гэта ўсё ўжо ня важна, добрая справа ўжо зробленая, некаторы час мне было прыемна і радасна • і хай псыхолягі кажуць, што гэтак нељга - задавољвацца мінімумам (і Машка калісьці каментавала: "это твоё самопожертвование никому нафиг не нужно"), трэба ставіць перад сабой задачы вышэйшыя за свае здољнасьці, прагнуць бољшага • але ну іх нах, гэтых псыхаў, хоць і лягічных

Воля смскала калісьці: "любіш? ну дык гэта ж здорава! тољкі Янку ня муч" • і я стараюся і намагаюся не чапляцца і не назаляць, але ж як можна стрымацца калі яна такая галавакружная