Per flugiloj de facila vento / Усё лятуць і лятуць тыя коні September 21, 2004

Per flugiloj de facila vento... Fotografisto de grava taggazeto devas prifoti la plej gravan arbarfajregon de la jarcento. Li telefonas al la plej proksima flughaveno por lui aviadileton kun piloto. Li urĝe tratrafikas la urbon, kaj dek minutojn poste atingas la flughavenon, kie li tuj vidas sian dulokan flugmaŝinon, eniras ĝin, kaj diras al la piloto: «Mi iom malfruas. Ni tuj rapide ekflugu.» Do, la piloto tuj funkciigas la aparaton. Kiam ili atingis taŭgan altecon, la fotografisto diras al la piloto: «Superpasu sufiĉe alte laŭ la nordo de la fajrego, kaj poste tri aŭ kvar pasojn ĵus super la grundo.» La piloto turniĝas por vidi lin, kaj demandas: «Kial fari tion?» «Sed..., por ke mi povu fari miajn fotojn. Mi ja estas fotografisto, ne turisto!» Post kelksekunda pripenso, la piloto demandas: «Temas pri ŝerceto, ĉu ne? Vi tamen estas mia fluginstruisto...?»

Усё лятуць і лятуць тыя коні... Фатографу буйнога штодзёньніка трэба зрабіць фотарэпартаж найбольшага ў сталецьце ляснога пажару. Ён тэлефануе ў найбліжэйшы аэрапорт каб наняць лятак зь пілётам. Хуценька працінае горад і празь 10 хвіль ён ужо на лётным пляцу, дзе бачыць дзьвухмесны аэраплян, заходзіць туды і кажа пілёту: — Я трошкі спазьніўся. Хуценька ўзьлятаем! Пілёт стартуе апарат. Калі яны набралі пэўную вышыню, фатограф загадвае пілёту: — Пралятаем высока на поўнач ад пажару, а потым 3-4 круга вакол, патроху зьніжаючыся. Пілёт паварочваецца да яго і пытаецца: — А навошта? — Ну... каб я сфатаграфаваў усё. Бо я фатограф, а не турыст! Пасьля колькіхвіліннага абдумкваньня, пілёт перапытваецца: — Гэта ж жарт? І Вы — мой інструктар кіраваньня, так?..