http://zmila.livejournal.com/55193.html

зьмяняю сваю выяву. бывай, бу-бу! гэта ня мой малюнак. мне яго прыслалі. ня мой і ў сэнсе, што ня толькі я яго выкарыстоўваю. і хоць медзьведзяня гэты вельмі мне падабаецца, яго ў мяне больш ня будзе. а будзе - твар. кажуць, нечым на мяне падобны. :-) прыпамінаю традыцыйную нашу размову на летніку, калі яшчэ былі мы там усе разам: бацька, брат і я. - ну што едзем дахаты? - так, только вось пысу памыю і зьбіраемся. - гэта ў жывёлы пыса, у чалавека - твар. - сам ты тваръ.